"زن، زندگی، زیبایی" سه کلمه‌یی که عنوان ماهنامه گلاره را در اولین شماره‌اش همراهی می‌کند. کلماتی که از همان ابتداء (جلد ماهنامه) در ذهن خواننده تداعی می‌کند که گلاره، نشریه‌یی‌ایست که صرفاً به زندگی زنان می‌پردازد. زنانی که زندگی دارند و زندگی‌ایکه باید زیبا باشد. اما از آن‌جایی‌که گلاره در افغانستان منتشر می‌شود و زندگی زنان در افغانستان، بیش از آن‌که زیبا باشد، گرفتار خشونت‌های نهادینه شده در جامعه است؛ از همین ابتداء باید حدس زد که گلاره رسالت توزیع آگاهی در مورد زنان و زندگی زنان را دارد. اینکه حتا در جامعه‌ی مثل افغانستان، امکان یک زندگی زیبا و ایده‌آل برای زنان وجود دارد و باید این امکان وسعت پیدا کند. فتانه حسن زاده، مدیر مسئول ماهنامه‌ی گلاره می‌گوید که جمعی از بانوان دور هم آمده‌ایم، بعد از روزها کار و تلاش، اولین شماره‌ی گلاره را موفقانه منتشر کرده‌ایم. هدف ما از نشر گلاره، توزیع اطلاعات و آگاهی از بخش‌های مختلف و زیبای زندگی زنان برای زنان افغانستان است.
گلاره؛ منبع توزیع اطلاعات
در افغانستان زنان بسیار کمی به رسانه‌ها، انترنت و کتاب دسترسی دارند. بیشتر آن‌ها اطلاعات خویش را از هم‌نشینی‌ها و دیدوبازدیدها بدست می‌آورند. به باور حسن زاده، تعداد کمی از زنان و دختران افغانستان به اطلاعات آپدیت و متنوع دسترسی دارند. اکثریت اطلاعات خویش را از مساجد، حمام‌های زنانه و آرایشگاه‌ها بدست می‌آورند. ما می‌خواهیم یکی از منابع توزیع اطلاعات متنوع و آپدیت برای دختران و زنانی که میان 15 الی 30 سال سن دارند، باشیم. ما در اولین شماره گلاره، هم برای شاگردان مثلاً صنف نهم مطلب داریم، هم برای دخترانی که دانشجو اند. ما تلاش می‌کنیم در گلاره از دنیای مود و فیشن، از هنر و سینما، از روایت‌های عاشقانه و تجربه‌های فردی زنان، از کار و کسب، از لباس و رنگ و تفریح و نشاط برای زنان سخن بگوییم و از آن‌ها می‌خواهیم حصارهای تحمیل شده را کنار بزنند و خود تلاش کنند برای خود زندگی زیبایی را رقم بزنند.
رویکرد گلاره
گلاره ضمن اینکه مختص زنان نشر می‌شود، مجله‌یی فارغ از بحث‌های سیاسی است. فتانه حسن زاده می‌گوید که نمی‌خواهیم با هیچ گروهی در تقابل قرار بگیریم. فقط می‌خواهیم از جنبه‌های زیبای زندگی برای زنان اطلاعات بدهیم. هدف ما تاباندن چهره‌ی دیگری از افغانستان که در آن زن، زندگی و زیبایی وجود دارد و تاباندن بخش‌های زیبای زندگی برای زنانی که به هزار و یک دلیل از زندگی و زیبایی محروم شده‌اند، می‌باشد.
بانو حسن زاده همچنان می افزاید که کار ما تنها مجله نخواهد بود و برای رسیدن به هدف ما که همانا ایجاد تغییر مثبت در وضعیت زندگی زنان است برنامه های بیشتری روی دست داریم از جمله تبدیل مجله به مکانی گفتگو و تبادل اندیشه و تجربه بین زنان افغانستان و برگزاری نمایشگاه وسایل بهداشتی ویژه زنان از آدرس مجله.
واکنش‌ها و استقبال از گلاره
گلاره در اولین شماره‌اش مخاطبین و منتقدین بسیاری پیدا کرده است. مدیر مسئول این ماهنامه می‌گوید که مطالب و عکس‌هایی که در اولین شماره گلاره به دست نشر سپرده‌ایم، واکنش‌ها و تشویق‌هایی بسیاری را برای ما به همراه داشت. مثلاً ما در اولین شماره مطالبی در مورد سقط جنین یا کنترول ولادت و عشق‌های دم دست داشتیم که بیشترین خواننده را داشتند. یا عکس‌هایی از بانوان بدون روسری و خلاف نورم حاکم در جامعه، به نشر رسانده بودیم که باعث شده بود عده‌یی واکنش افراطی داشته باشند. ما اشاره‌یی هم به مود و فیشن داشتیم که تعدادی از دختران و زنان تحصیلکرده‌ی غرب‌نشین آن را انگشت افگار گرفته علیه ما نوشتند. کسانی که حرکت خودجوش زنانه مارا برخاسته از ذهن این و آن دانستند و به آن برچسب کار پروژه ای زدند. رسانه‌های بسیاری کار ما را انعکاس دادند. روی هم رفته، اولین شماره گلاره با استقبال بی‌نظیری روبرو شد. اما ما با تامل بر نقدها، فارغ از نکوهش ها و دلگرم به تشویق‌ها همچنان به کار مان ادامه خواهیم داد. به هدفی که داریم و به کاری که شروع کرده‌ایم، متعهد هستیم. زنان باید از حصار برقع و چادری و چهاردیواری خانه نجات پیدا کنند. این امر ممکن نیست، مگر اینکه برای زنان از زیبایی‌های زندگی گفت و در مورد ابتدایی ترین حقوق شان که همواره از آن ها گرفته شده است، آگاهی داد.
رسانه‌گری در افغانستان فارغ از مشکل نیست، مخصوصاً اگر رسانه‌یی از سوی زنان نشر شود. به باور خانم حسن زاده، اولین چالش فراراه گلاره، نبود فرهنگ روزنامه و مجله‌خوانی است. هرچند که شماره اول آن خوانندگان بسیاری داشت. چالش دیگری که کار ما را متاثر خواهد کرد، توزیع گلاره است. ما نمی‌توانیم گلاره را به تمام جاهایی که باید برسانیم، برسانیم. به دلیل سنتی و بسته بودن جامعه یک تعداد از فروشگاه ها حتا حاضر به، به فروش گذاشتن مجله در دکان ها و فروشگاه های شان نیستند. بحث مالی برای تداوم کار نیز مطرح است. ما با تکیه بر فروش نسخه‌های چاپی گلاره و نشر اعلانات تجاری، شروع کرده‌ایم. امیدواری‌ها گروه کاری ماهنامه گلاره، بانوانی اند که اکثراً به شکل رضاکار (رایگان) کار می‌کنند. فتانه حسن زاده می‌گوید که کارمندان گلاره پیش از اینکه برای پول کار کنند، دغدغه زنانه دارند و برای زنان کار می‌کنند. آن‌ها به آینده گلاره متعهد و باورمند اند. ما می‌دانیم که در طولانی مدت بر زندگی زنان تاثیرگذار خواهیم بود و این مسئله ما را نیرو و امید می‌بخشد. خانم حسن زاده علاوه می‌کند که تعدادی از سرمایه‌گذاران با درک ضرورت نشر گلاره، اعلانات تجاری شان را برای نشر به ما دادند که امیدوار کننده است. مخالفت‌هایی‌که بعد از نشر و توزیع گلاره پیدا شد، نیز ما را مصمم‌تر و امیدوارتر کرده است. همچنان تشویق‌هایی که دریافت کردیم، نیز امیدوارکننده بود.
